Stop confetti in je zak, voor onderweg!
Pas juichen als je de finish over bent, je einddoel eindelijk hebt behaald, en vooral flink hebt afgezien. Klinkt herkenbaar, toch? Mensen zijn geneigd om alleen te vieren wat lukt; als ze hun grote doel behalen en hun prachtige succes kunnen delen. Maar hoe jammer is het als je alleen op dat ene eindpunt je succes viert? Hoeveel plezier loop je onderweg eigenlijk mis?
Zalig falen
Waar ik mijn zoon vertel dat leren en proberen belangrijk zijn, ben ik voor mezelf veel strenger. Ik leer hem dat fouten maken de enige manier is om iets te leren, dat je brein daar juist van groeit. Waarom is het dan zo moeilijk om mezelf dat toe te staan?
Wachten tot iets perfect is werkt vaak averechts, je haakt af omdat je je plezier uitstelt, en loopt meer risico om te stranden. Het zit ‘m dus gedeeltelijk in jezelf minder serieus nemen. En dan bedoel ik niet dat je niets van jezelf mag verwachten. Ik doel op het spelen, de lol inzien van iets proberen. Zalig falen. Hoe leuk is het om iets te doen, gewoon om het te proberen? Maak een tekening, probeer of je nog kan breien, schrijf eens een versje of een brief. Zet je strenge bril af, je probeert tenminste iets. Ongeacht of het lukt, brengt elke stap die je wél zet je in beweging. En die beweging is reden om te vieren.
Blijvend veranderen kost tijd, je maakt letterlijk een nieuw paadje in je brein. Gemiddeld duurt het zo’n honderd dagen om iets nieuws aan te leren. Voordat die honderd dagen om zijn ga je vooral een heleboel falen. Er komen gegarandeerd momenten dat je af wil haken. Als je dit kan doorzien, er misschien zelfs de lol van in kan zien, is het makkelijker vol te houden.
Onderweg confetti strooien
Als je eenmaal aan het proberen bent, is het belangrijk om onderweg confetti te strooien! Speels stilstaan bij wat je probeert geeft motivatie. Maar hoe doe je dat dan?!
Maak een winlijst. Schrijf elke dag drie kleine dingen die zijn gelukt. Of zelfs maar één ding. Maak je win vooral niet te groot, vier de kleinste successen die je kan bedenken. Hang het lijstje op een plek waar je ‘m vaak tegenkomt, of pin een notitie bovenaan in je telefoon. Zorg in elk geval dat je de successen vaak ziet. Zo verzamel je langzaam een lijstje van gelukte en mislukte pogingen, wat je helpt om gemotiveerd te blijven.
Verzin een beloningsritueel. Een ceremonie, hoe klein ook, helpt je stilstaan bij je poging. Dus doe een dansje als je de tandarts eindelijk durfde te bellen, bel een goede vriend om samen je poging te vieren, of plak een sticker in je agenda. Zolang het maar leuk voelt! Drukke dag? Zet dat ene nummer aan voor je verder gaat met je volgende taak, en richt je even op wat er net lukte. Geen zin om uitbundig te zijn? Geef jezelf in gedachten een schouderklopje, en negeer het stemmetje dat zegt dat het beter kan, of meer. Jij bent in beweging gekomen.
Wees schaamteloos blij. Elke kleine stap is een bouwsteen voor een groot resultaat. Online lijkt het alsof mensen direct tot prachtig resultaat komen, maar ook zij zijn tijden onderweg geweest. Ook als iets mislukt mag je blij zijn, omdat je het hebt geprobeerd. Die lach hoort op jouw gezicht, ook tijdens het zalig falen en spelen zonder doel. Blijdschap is geen reden voor schaamte of gene, je mag blij zijn! Jouw winlijst wordt elke dag langer, ook als er maar één klein succesje of poging per dag bij komt.
Lachend proberen is beter dan gespannen winst
Dus laat dat einddoel nog maar even wachten, die stip op de horizon loopt niet weg. Elke stap is een reden om te vieren, ook als je poging grandioos mislukt. Stop je zakken vol confetti en probeer. In het slechtste geval levert het je een goed verhaal op, net zo leuk om te delen als een succes als je het mij vraagt, én je bent weer een ervaring rijker. Hoera!
Meer...
Klaar om te beginnen
Iedereen en z’n moeder mag zich coach noemen. Niet in die woorden maar wel met die strekking vertelde mijn trainer erover tijdens een praktijkdag van mijn opleiding tot -je raadt het al- coach. Er is geen opleiding voor nodig, elk mens kan op een dag wakker worden en voordat ze aan het ontbijt zitten hebben besloten dat ze vanaf nú coach zijn.
Gevloerd door mezelf
Steeds meer mensen krijgen ermee te maken; overspannenheid. Het lijkt een ziekte die bij onze tijd hoort, of past. Ik dacht zelf altijd dat het alleen mensen overkwam die zich drukker maakten dan gemiddeld. Strebers met allerlei ballen in de lucht, of mensen met een nerveuzer karakter dan gemiddeld. Dat bleek niet eens in de buurt van de waarheid te komen. Om anderen een kijkje te geven in hoe het dan wel voelt, zo’n burn-out, schreef ik mijn verhaal op.